Warto przeczytać to i inne

W najnowszym Gościu Niedzielnym:

– Proch z nadzieją. Zwyczaj posypywania głów popiołem w pierwszym dniu Wielkiego Postu ma już prawie tysiąc lat. I wciąż jest czytelny. Jaka jest symbolika popiołu?

– Gdzie się formujesz? „W Ruchu Światło–Życie”. „W neokatechumenacie”, „W Opus Dei”. A dlaczego nie: „W parafii świętej Barbary” czy „u świętego Pawła”? Czy parafie mogą być miejscem formacji wiernych?

– Spokojnie, w tę stronę synod nie idzie. O europejskim zgromadzeniu synodalnym w Pradze mówi Aleksander Bańka, członek Rady ds. Apostolstwa Świeckich KEP. „Pokazaliśmy, że proces synodalny budzi u wielu pewne niepokoje i że nie należy pod jego szyldem forsować zmian doktrynalnych”

W najnowszej Niedzieli m.in.:

– W ciągu roku zanotowano wzrost samobójstw o 150%, zwłaszcza wśród dzieci i nastolatków. Co jest tego przyczyną? Jaką rolę mogą odegrać duszpasterze w przeciwdziałaniu samobójstwom? Jak pomóc ludziom chcącym targnąć się na własne życie?

– Bez wiary nie można się podobać Bogu, a zbawienie nie bierze się z samych dobrych uczynków. Teolog odpowiada na pytanie: czy wystarczy być porządnym człowiekiem, żeby dostać się do nieba?

– Cuda z „San Damiano”. W XVII-wiecznym klasztorze Franciszkanów zakonna klauzura z powodzeniem współistnieje z ośrodkiem leczenia uzależnionych. Chęcińskie „San Damiano” to unikat w skali kraju, jeśli nie Europy.

W Niedzieli Kieleckiej m.in.:

– W tym roku z racji przypadającej 800. rocznicy śmierci bł. Wincentego Kadłubka diecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego odbyły się w archiopactwie cystersów w Jędrzejowie, gdzie spoczywa błogosławiony i gdzie znajduje się jego sanktuarium.

– W Kluczewsku otwarto Szkolną Izbę Pamięci Patrona Szkoły – św. Jana Pawła II

– Przy kościele św. Mikołaja w Brzegach zwracają uwagę ciekawe elementy architektury, będące świadkami minionej epoki.

– Bohaterowie, miejsca pamięci, pamiątki, rajd dla młodzieży, edukacyjne spotkanie i pamięć modlitewna – złożyły się na obchody 160. rocznicy powstania styczniowego w Zagnańsku

Wielki Post – symbole, znaki i tradycje

Wielki Post jest 40-dniowym okresem, w którym ludzie mają za zadanie przygotować się na spotykanie z Bogiem i zmartwychwstanie Chrystusa. Jest to okres z bogatą symboliką, która wskazuje ludziom, w jaki sposób postępować, by dostąpić zaszczytu spotkania z Bogiem. 

Wielki Post jest okresem 40 dni, podczas których ludzie przygotowują się do spotkania z Bogiem. Podczas tego czasu obowiązuje ścisły post. W niedzielę odbywają się obrzędy Gorzkich Żali, a podczas okresu Wielkiego Postu można również uczęszczać na ceremonię Drogi Krzyżowej. Wielki Post 2022 będzie trwał od 2 marca (środa) aż do czwartku 14 kwietnia. 2 marca wypada dzień Środy Popielcowej, zaś 14 kwietnia odbywa się Wielki Czwartek. W trakcie Wielkiego Postu należy wstrzymać się od wszelkich zabaw i dyskotek na rzecz próby połączenia się z Bogiem w rozmowie. Ostatnim dniem, w którym można pozwolić sobie na zabawy, to Ostatki, które się kończą dzień przed Wielką Środą.

  • Symbolami Wielkiego Postu są:
    • 40 dni – okres oczyszczania, uświadamiania pozycji człowieka względem Boga, zakończone czasami spotkaniem z Bogiem.
    • pustynia – miejsce odosobnienia i ciszy, podczas której można wsłuchać się w głos Boga.
    • popiół – symbol pokory i małości względem majestatu Boga.
    • kolor fioletowy – kolor powstały po zmieszaniu czerwieni krwi i niebiańskiego celu (niebieskiego).
    • post, jałmużna i modlitwa – trzy czynności, które stwarzają odpowiednią atmosferę podczas przebywania 40 dni na pustyni.
    • Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale – nabożeństwa katolickie, podczas których można prześledzić losy Jezusa.

    40 dni

    Liczba 40 jest liczbą symboliczną, która ma za zadanie przygotować człowieka na spotkanie z Bogiem. Człowiek potrzebuje specjalnego okresu przygotowawczego, w którym oczyści się i uwolni od ludzkich zobowiązań, przyzna przed samym sobą o kruchości i małości swojego ciała oraz o niegodności duszy, która jest niegotowa na spotkanie z Bogiem. Podobny okres przygotowawczy mieli również wielcy prorocy Jezusa, szczególnie gdy przed nimi stawała wielka misja od Boga. Mojżesz przebywał na Górze Synaj przez 40 dni i 40 nocy zanim otrzymał od Boga kamienne tablice z przykazaniami Bożymi. Podobna sytuacja spotkała Eliasza, jednak on wędrował nieprzerwanie przez 40 dni i nocy przy pomocy pokarmu niebiańskiego, aż do swojego celu podróży – Świętej Góry Horeb. Doświadczył wtedy spotkania z Bogiem w postaci delikatnego podmuchu wiatru. Pogańscy Niniwici wraz z pomocą Jonasza przez 40 dni pościli, by mogli błagać Boga o uratowanie ich miasta. Również i Jezus musiał przeprowadzić okres przygotowawczy przez 40 dni, podczas których przebywał na pustyni w celu poznania tajemnicy zbawienia.

    Pustynia

    Pustynia jest symbolem odosobnieniaizolacji oraz uwolnienia od wszelkich uciech i zabaw. To właśnie na pustyni człowiek zbliża się do Boga przez brak jedzenia i wody. W takich warunkach człowiek bardziej pragnął Boga, prosząc go o pomoc. Jest to jednak znak symboliczny, pustynią może być każde miejsce, w którym człowiek może odnaleźć spokój i skupić się na swoim celu – przygotowania na spotkanie z Bogiem. Musi być to miejsce położone daleko od miejskiego gwaru, w ciszy człowiek może wsłuchać się w głęboką ciszę własnego serca.

    Popiół

    Posypanie głowy popiołem było pierwszym sygnałem od Boga, który powiadomił przebywających na pustyni, że wchodzą na drogę spotkania z Nim. Jest to znak, że człowiek nie jest godny Bożej obecności, jest mały i grzeszny. Poprzez ten gest, uznawana jest pozycja człowieka względem Boga, pokornie uznając wyższość Pana. Jest to również symbol bólu, smutku i żałoby, wyrażany poprzez czyn posypania popiołem.

    Kolor fioletowy

    Kolor fioletowy jest połączeniem czerwieni krwi, która jest zmieszana z niebiańskim celem (niebieskim). Symbol żałoby i smutku, a także mozolnej pracy i udręki. Jest to kwintesencja życia na pustyni, gdzie o każde pożywienie czy dostęp do wody trzeba walczyć. Człowiek również powinien odbyć walkę z samym sobą, by dostąpić możliwości spotkania z Bogiem. Jest również znakiem przelania krwi Jezusa Chrystusa, a jego cierpienie pozwoliło na możliwość zbawienia ludzi żyjących na ziemi.

    Post, jałmużna i modlitwa

    Post, jałmużna i modlitwa są trzema czynnościami, które symbolizują pokorę. Stwarzają również odpowiednią atmosferę w celu spotkania z Bogiem, stanowią treść przebywania na pustyni. Uczą słuchania woli Bożej, pomagają w odnalezieniu prawidłowej ścieżki, a także pomagają wyczulić się na potrzeby drugiego człowieka. Nawet pomimo zachowania wszystkich elementów, gdy człowiek nie będzie chciał słuchać woli Bożej i pozostanie samolubny i pyszny, Bóg nie przyjdzie na spotkanie z nim.

    Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale

    Droga Krzyżowa oraz Gorzkie Żale są nabożeństwami wielkopostnymi, które przypominają o miłości Boga do ludzi. To za sprawą tej miłości, Jezus poświęcił swoje życie na krzyżu. Droga Krzyżowa jest nabożeństwem adorujących postać Syna Bożego, podczas którego odtwarzana jest droga Chrystusa na śmierć oraz złożenie Go do grobuGorzkie Żale są nabożeństwem pasyjnym. Dodatkowo odbywa się jedynie w polskim kościele katolickim i składa się z trzech części (zobacz: numerologia liczby 3), które odprawiane są dwukrotnie podczas niedziel w okresie Wielkiego Postu, a zakończone są Zachętą (Pobudką).

  • Zróbmy wszystko, abyśmy w okresie Wielkiego Postu, w który wkraczamy po raz kolejny tego roku, wykorzystali czas nam dany i stworzyli atmosferę pustyni w naszym sercu. Posypmy nasze głowy popiołem i rozpocznijmy krwawą walkę z naszymi wadami i egoizmem stosując oręż cnót i działań wielkopostnych, by spotkać Boga w głębi serca. Wspierajmy się przy tym ogniem miłości, która pchnęła Syna Bożego na krzyż, przypominając się podczas każdego nabożeństwa.